تو بگو با چه امیدی

به چه شوق

به چه عشقی

زندگی را بگذرانم

تو بگو با چه شوری

به چه لبخند

به چه آغوش دلم باز کنم

من بگویم که پس از رفتن تو

دل من

سوی کسی

روی کسی

آغوش به سمت احدی

باز نکردم

من بگویم که نگاهت

با چه عمقی

به دلم کرد نفوذ

که دگر بر روی کسی باز نشد

تو بگو ای دل زندانی و آواره ی من

که به بند او اسارت داری

به کدامین نگه خیره او

سوق روی

تو بگو دست نیازمند عشق

که پس از رفتن او

به چه امیدی من

دست و دل به چه رویی

به نوازش بکشانم

ای زمانه تو بگو

دوری ار عشق را

تو بخوان

آواز درماندگی ام را

تو بخند

بر شب و تنهایی و

درد و هجران و غمم